Louis Meijer was een markant figuur en alom gerespecteerd in Borculo. Zijn familie maakte al eeuwenlang deel uit van de Borculose gemeenschap. Louis was getrouwd met Ida Neumann uit Neurenberg. Het vrome gezin Meijer behoorde tot de orthodoxe richting binnen de joodse leer. Het woonde in een groot huis op het Muraltplein. In de zomer fungeerde het huis als vakantieplaats voor orthodoxe joodse gezinnen uit het westen, die naar de rustige Achterhoek trokken. Mevrouw Ida Meijer stond bekend om haar gastvrijheid en haar culinaire kwaliteiten. Het echtpaar kreeg vijf kinderen. Louis en Ida verhuurden een kamer aan een jonge fotograaf, die zijn hospita vroeg om permissie de Meijers kinderen te fotograferen. Zo heeft deze fotograaf elk jaar prachtige studio-opnames gemaakt van de kinderen Meijer: eerst Johanna alleen, daarna Johanna en Betty, daarna met Michel, Izakje en Meijertje. Deze foto’s fungeerden dan als reclamestukken voor de fotograaf om nieuwe klanten aan te trekken. Het jongste kind, Meijertje, overleed op 6-jarige leeftijd aan een ongeneeslijke ziekte. Zijn graf is te vinden op de joodse begraafplaats in Borculo. In de oorlog werden de ouders van hun kinderen gescheiden. Louis dook onder in Hengevelde, Ida overleefde door als non verkleed te werken in de keuken van een katholiek ziekenhuis in Enschede. Hun vier kinderen werden slachtoffer van de Holocaust. Met bewonderenswaardige moed vatten beiden hun leven weer op en met name Louis (‘Pieman’) stelde dat leven vooral in dienst van de Borculose samenleving. Louis had samen met zijn broer Joop een handel in import-export vlees, hij was zelf ook bevoegd om pluimvee te slachten. De slachterij was in de oorlog gesloten. Louis bekwaamde zich in het ritueel slachten. Tot op hoge leeftijd oefende hij dit beroep uit bij slagerij Samson in Enschede.

Louis heeft veel betekend voor de joodse gemeenschap in Borculo: hij was o.m. 50 jaar voorganger (chazan) van de joodse gemeente, leraar aan de joodse school en jaren bestuurslid van de Culturele Joodse Vereniging. Hij werd daarvoor geëerd met de hoge joodse onderscheiding, de chowertitel. Dit is een synagogale eretitel die uitsluitend bij hoogste uitzondering door een opperrabbijn wordt verleend aan personen met uitgebreide theologische kennis en een uitzonderlijke maatschappelijke staat van dienst ten behoeve van het Jodendom. Ook maatschappelijk was hij zeer actief: initiatiefnemer van de bouw van het zwembad, lid van het Borculose Oranjecomité en organisator van schoolfeesten. Hij was een graag gehoorde spreker bij feestelijke en droevige plechtigheden, hij verzorgde talloze lezingen over het joodse geloof en tradities, zoals het Loofhuttenfeest. Hij had in zijn tuin een loofhut. In 1956 overleed Ida. Louis werd liefdevol opgenomen in het gezin Van Eijkel Brouwer dat zich veel moeite getroostte hem een thuis te bieden waarin de joodse rituelen werden geëerbiedigd. Hij overleed in 1976 als de laatste chazan van de joodse gemeente. Kort daarop werd de joodse gemeente opgeheven. Op 21 april 2017 werd op het Muraltplein, voor het huis waar hij had gewoond, een beeldje van Levie Meijer als chazan onthuld, gemaakt door Jan te Kulve uit Eibergen.

Louis Meijer (1883 - 1976)