Huwelijk

Er is een scala aan tradities, die verschillen tussen Sefardische en Ashkenazische gewoontes. Als Jood doe je een choepa De huwelijkceremonie) . In Nederland heeft de choepa geen wettelijke status. In Israel is de choepa wettelijk leidinggevend voor het bepalen van de getrouwde status. De choepa heeft in Nederland dus alleen een religieuze betekenis. Joden zullen, als bewijs van hun Joodse identiteit, toch nog meestal een choepa willen hebben (evenals de besnijdenis).

 

Het huwelijk vindt plaats onder een baldakijn, dat meestal gewoon een taliet (gebedskleed) kan zijn, opgeheven door vier poten. Uitgaande van de Torahwetten is een choepa een koopcontract. De bruidegom koopt zijn bruid van de ouders waarvoor hij een tegenwaarde geeft in geld. Dit is nu symbolisch de ring. Hieruit voortvloeiend is dat alleen de vrouw een trouwring hoeft te dragen. Onder de choepa schuift de bruidegom de ring over de wijsvinger van zijn bruid en spreekt hierbij een zegen uit. Dan overhandigt hij de bruid de ketoeba, waarin zijn verplichtingen tegenover haar wat onderhoud enz. betreft zijn gespecificeerd alsook het bedrag dat hij aan haar te betalen heeft bij een scheiding. De ketoeba is mede ondertekend door twee getuigen in aanvulling op de handtekening van de bruidegom.

 

Na onder meer de toespraak door de rabbijn worden de zeven zegeningen uitgesproken die bij een choepa horen (de ‘sjeva brachoth’). Tot slot trapt de bruidegom een glaasje stuk (“scherven brengen geluk). Hij spreekt hierbij de spreuk uit “Indien ik u vergeet, o Jeruzalem! zo vergete mijn rechterhand zichzelve!” (Psalm 137:5-vertaling vlg. de Statenbijbel).